Το φίλτρο μεθανίου (CH4) είναι ένα φίλτρο του οποίου η μετάδοση του επικεντρώνεται γύρω από τις ζώνες απορρόφησης στο εγγύς υπέρυθρο περίπου στα 890 nm.
Αυτό το φίλτρο είναι πολύ ενδιαφέρον στην πλανητική καταγραφή επειδή, σε αντίθεση με όλα τα άλλα φίλτρα, δεν αποκαλύπτει πληροφορίες σχετικά με τις διαφορές χρώματος (albedo) στο σώμα των πλανητών, αλλά σχετικά με το υψόμετρο των νεφών τους, στην περίπτωση των αέριων γιγάντων όπως ο Δίας και ο Κρόνος. Η πολύ μικρή ποσότητα φωτός που περνάει από αυτό κάνει την τεχνική της φωτογράφισης πολύ δύσκολή.
Ποιο φίλτρο πρέπει να επιλέξετε;
Εάν δεν είστε ακόμα εξοπλισμένοι με ένα τέτοιο φίλτρο , και θα πρέπει να επιλέξετε ένα , αυτό (με τη μεγαλύτερη μπάντα) είναι και η καλύτερη επιλογή.
Στην αγορά το καλύτερο φίλτρο μεθανίου αυτήν την στιγμή θεωρείτε το CH4 IDAS (15nm) (από την Astro Hutech in the USA). Μειονέκτημα του είναι η ακριβή τιμή του που μπορεί να ξεπεράσει τα 300 €.
Η επόμενη εναλλακτική επιλογή είναι το φίλτρο CH4 της Baader (8nm) το οποίο είναι σε αρκετά καλύτερη τιμή, περίπου στα 175 €
Η χαμηλότερη οικονομική λύση που μπορείτε να επιλέξετε είναι το φίλτρο CH4 της ZWO, το οποίο κυμαίνετε την τιμή των 100 €
Βρείτε το σωστό (Sampling)
Η δυσκολία της ψηφιακής απεικόνισης στην περιοχή του μεθανίου μας αναγκάζει να αλλάξουμε της σύνηθες ρυθμίσεις που χρησιμοποιούσαμε ως τώρα.
Ο στόχος είναι να διατηρηθεί ο χρόνος έκθεσης κάτω από το δεύτερολεπτο, και αν είναι δυνατόν κάτω από μισό δευτερόλεπτο. Για αυτό πρέπει να αλλάξετε το “Sampling” ώστε να ταιριάζει με τις ανάγκες του φίλτρου μεθανίου που έχετε επιλέξει.
Έχετε δύο τρόπους για να το κάνετε αυτό:
-
Μπορείτε να μειώσετε την εστιακή απόσταση του τηλεσκοπίου σας (με έναν άλλο φακό barlow ή χρησιμοποιώντας την κύρια εστία του οργάνου σας)
-
Ή μπορείτε να διατηρήσετε το ίδιο εστιακό μήκος, αλλά χρησιμοποιώντας τη λειτουργία binning της κάμερας.
Μην φοβόσαστε αν θα χάσετε στην ανάλυση της τελικής εικόνας, γιατί η περιοχή του μεθανίου βρίσκεται βαθιά μέσα στο εγγύς υπέρυθρο (σχεδόν κοντά στο τέλος της ευαισθησίας του CCD) όπου εκεί μειώνετε επίσης αναγκαστικά και η ανάλυση του τηλεσκοπίου σας.
Η προσωπική μου συμβουλή θα ήταν να διατηρήσετε το ίδιο “imaging train”, όπως συνήθως, αλλά να χρησιμοποιήσετε την κάμερα σας με την λειτουργία “Binning”. Αυτό θα σας εξοικονομήσει χώρο στο δίσκο, και μειωμένο χρόνο επεξεργασίας και δεν θα χρειαστεί να αλλάξετε το setup σας.
Δοκιμάστε να πάρετε εκθέσεις από 0,5 έως 0,7 ms.
Πάρτε Dark Frames:
Με εκθέσεις αρκετών εκατοντάδων δευτερολέπτων και υψηλού “gain”, η εικόνα θα εμφανίζει θόρυβο “Hot pixels” κτλ, που θα είναι ορατά στην επεξεργασία , αν δεν τα αφαιρέσετε με ένα “Dark Frame” που θα πάρετε με την γνωστή παρακάτω διαδικασία.
Στο τέλος κάθε βίντεο CH4 πχ στον πλανήτη Δία, απλά κλείστε το καπάκι του τηλεσκοπίου σας και ξεκινήστε ένα άλλο βίντεο με τις ίδιες παραμέτρους, αλλά με περίπου 200 “raw frames”.
Χρησιμοποιήστε τη λειτουργία “Create Dark Frame” του Registax ή του Firecapture και αποθηκεύστε το αποτέλεσμα.
Προσοχή: θα πρέπει να προσαρμόσετε τη φωτεινότητα αυτής του “Dark Frame” για να αποφύγετε την απώλεια πραγματικού σήματος στον ίδιο τον πλανήτη.
Χρησιμοποιήστε το WinJupos:
Με την βοήθεια του εργαλείου “De-Rotation” του WinJupos θα μπορέσετε να συνδυάσετε 2000+ καρέ από πολλά βίντεο , για να έχετε μια τελική εικόνα με περισσότερη πληροφορία απ΄οτι θα είχατε αν χρησιμοποιούσατε ένα και μόνο βίντεο. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!
Θα σας συνιστούσα ο χρόνος του CH4 βίντεο να είναι μεγαλύτερος από 10 λεπτά με πολλούς ερασιτέχνες αστρονόμους να αναφέρουν καλά αποτελέσματα μέχρι και 30 λεπτά.
Όσο για το μέγεθος της τελικής εικόνας μπορείτε πάντα να το μεγαλώσετε χρησιμοποιώντας την επιλογή “Resize” του “Registax” και επιλέγοντας τον αλγόριθμο “Spline”
